Bergen naar Vikingsvågen

Na bijgetankt te hebben en nog wat andere last minute dingen te hebben gedaan, verlieten we Bergen om 0900 uur en reden naar het noorden. Niet genoeg wind om met de zeilen te gaan stoeien en een grijze lucht en koude wind. Passende voorwaarden voor ons vertrek uit deze stad.

We reden langs lange brede kanalen die mijlenver buiten het stadscentrum omzoomd waren met buitenwijken. Het moet een nachtmerrie zijn voor de lokale overheid om alles werkend en gefinancierd te houden, zoveel eilanden, bruggen, veerboten, heuvels, tunnels om de kosten van het runnen van een stad te verhogen. Gewoon pendelen van het ene deel van de stad naar het andere moet zo moeilijk zijn. Hoe dan ook, ik (D) vind het leuk. Ik zou er kunnen wonen.

Vandaag was een beetje saai, autorijden, zeilen, weer motorrijden als de wind niet mee was of niet was, zeilen als ze wel waren. De eilanden die we passeerden waren meestal laag en leken allemaal bevolkt te zijn, althans langs de kustlijn. Viskwekerijen waren heel gewoon, kleine motorboten die netten sleepten of potten controleerden waren dat ook. Om nog maar te zwijgen van het vreemde enorme bevoorradingsschip voor de olie- en gasplatforms voor de kust.

Laat op de dag bereikten we Vikingsvågen. De ingang is misschien 15 meter breed, maar misschien 500 meter binnenin komt het uit in een vijver van ongeveer 250 meter breed en daarachter in een ander, kleiner zwembad. Nadat we ze allebei hadden bekeken, besloten we om het grotere zwembad te nemen omdat het meer schommelruimte had en we gingen voor anker. Het is een heerlijke plek, omgeven door lage rotsheuvels, misschien wel 20 meter hoog, met gras en heide en op een heuveltje tussen de twee vijvers wat sparren. Geen vogel, vis of enig ander levend wezen lijkt de plek te verstoren.

Hier waren we van plan om de storm af te wachten die voor de volgende dag was voorspeld en waarvoor de Noorse weerradioman iedereen vandaag de hele dag onophoudelijk heeft gewaarschuwd.