Een wandeling rond de Trollenhoed
WEER EEN STUKJE ZUIDELIJKER
Twee dagen later profiteerden we van het feit dat het slechte weer naar het noorden trok, en vertrokken richting het zuiden. Onze eerste bestemming was een kleine haven genaamd Møynhamna, ongeveer 40 zeemijlen ten zuiden van Sandnessjøen.øDit leek ons een goede afstand voor één dag. We hadden op onze reis naar het noorden de boeg van Yuma al even in dit haventje gestoken, en dachten toen al dat dit een aangename plek zou zijn om een nacht te verblijven en ook om een stukje te gaan wandelen. Deze keer hadden we op beide punten gelijk.
Ergens spectaculair onderweg.
KOEIEN EN SCHAPEN
Na een dag met lichte wind gingen we voor anker in de baai van Møynhamna, vlakbij de kleine plaatselijke jachthaven met zijn gedeeltelijk ondergedompelde bezoekersponton. Het donkere water van de inham was tijdens laagwater omzoomd met kelp bezaaide stranden. We waren inmiddels teruggekeerd in de landbouwgebieden van Noorwegen: aan de ene kant van de baai lagen koeien in de zon te luieren in diepgroene weilanden, terwijl aan de andere kant een kleine kudde geiten langzaam over de rots zwermde. De stilte, gecombineerd met Yuma die lui op het kalme water van deze kleine baai schommelde, zorgde voor een vredige nacht.
DE HOED VAN DE TROL
Deze agrarische idylle was echter niet de hoofdattractie. Op een van de zuidelijke schiereilanden van Torget ligt Torghatten, ofwel de Trollenhoed, een grote ronde berg met een gat in het midden. Eén van de oud-Noorse verhalen over deze berg is in wezen hetzelfde verhaal dat verband houdt met de Pleiaden, de Zeven Zusters, en dat bekend is in verschillende culturen in Europa tot Azië en ook in Australië. In het Noorse geval draait het verhaal om gigantische trollen, waarbij de berg de hoed is van de mannentrol die de zustertrollen achtervolgde. Het gat in de berg is gemaakt door een pijl die ze op de mannentrol hebben afgevuurd.
Geweldig uitzicht vanaf het gat in Troll's hatt, Torghatten.
De wandeling op de berg en door het gat werd nog gemakkelijker gemaakt door nog een stel Sherpa-trappen. Wat de wandeling echter tot een nog mooiere attractie maakte, was dat deze ons rond de berg en langs de waterkant van het hele schiereiland voerde. Vanuit onze kleine haven liepen we in de warme zon door een landbouwgebied langs een vrijwel verlaten weg die uitkwam op een leeg caravanpark. De weg veranderde vervolgens in landelijke wegen en paden die langs kwelders, stranden en weilanden liepen met uitzicht op het bos, de zee en de scheren. Erg mooi!
Prachtig landschap tijdens de wandeling rond Torghatten.
TERUG BIJ LEKA
Rond 1600 uur, wat vermoeid na onze mooie wandeling, besloten we het anker te heisen en koers te zetten naar het eiland Leka, iets verderop langs de kust. Er kwam meer slecht weer uit het zuiden, en hoe groter de afstand die we konden afleggen voordat het toesloeg, hoe beter.
Prachtig avondlicht.
Bij Leka gingen we voor anker in dezelfde kleine baai waar we op onze reis naar het noorden waren gestopt. Opnieuw hadden we een rustige nacht met kalm weer en een spectaculair uitzicht naar het vasteland.
