Rond Statt met goed weer

ZONNIG ZEILEN

Na drie dagen in Ålesund, verbeterde het weer dusdanig dat we de kans grepen om verder zuidwaarts langs de kust te varen. We gooiden Yuma vol bij het tankstation in het centrum van de stad en voeren vervolgens uit onder kalme omstandigheden, zonnig en 24°C, heerlijk!

Maar even verderop waren de omstandigheden alweer niet zo geweldig. De weersvoorspelling gaf een nieuwe storm aan, gevolgd door een korte storm-pauze tijdens welke we het beruchte schiereiland Statt konden ronden. Het plan was om zo dicht mogelijk bij Statt te komen, zodat we de beste kans hadden om dat korte weergat te pakken.

HARDE WIND EN STRIEMENDE REGEN

De hele dag hadden we lekker gezeild door de fjorden, afgewisseld met wat motorzeilen wanneer de wind niet mee zat. Uiteindelijk konden we in de wat smallere fjorden alleen maar verder op de motor, met 20-25 knopen (natuurlijk) op de boeg. Het weer veranderde nu snel, en rond 1930 kwamen we in stormachtige wind en stromende regen in Sandshamn gjestehavn aan. Helaas was de gastenhaven klein en blootgesteld aan de wind. Om bij de enige ligplaats te komen was het wat lastig manoeuvreren in een zeer krappe ruimte, waarbij we door de wind moesten draaien om Yuma vervolgens tussen een paar (dure uitziende) boten door te wurmen.

We hadden alle stootwillen en lijnen voorbereid, iemand kwam uit zijn boot en maakte zich klaar om ons een handje te helpen, en toen was het een kwestie van alles of niets. Het ging helemaal goed tot de allerlaatste manoeuvre, waarbij we uit de luwte van een grote kruiser kwamen en Yuma's boeg werd weggeblazen. Met hulp van onze man aan land slaagden we erin de (lange) lijnen aan de wal vast te zetten en er vervolgens tegen te varen richting het ponton. Dit lukte en na een paar keer heen en weer varen lagen we goed vast. Een grote opluchting! Dit was één van die momenten waarop een boegschroef toch wel een goed idee lijkt...

EEN TWEEDE KEER ROND STATT

Ondanks dat het een stormachtige nacht was die Yuma op het ponton deed stuiteren in zware regen en harde wind, brak de volgende ochtend aan met slechts lichte bewolking en lichte wind. We controleerden plichtsgetrouw de Barentswatch app voor de weersvoorspelling en, belangrijker nog, het bølgevarsel rond Statt. Hoewel de zeeën nog steeds hoog waren na de storm van afgelopen nacht, waren ze niet al te erg, en de wind was zwak tot matig. De golven zouden de komende tijd zeker niet beter worden, en dus vertrokken we vroeg in de morgen naar Statt.

Eenmaal bij Statt waren de omstandigheden minder dan perfect, maar niet onoverkoombaar, ook al gezien een afnemende wind tot onder de 10 knopen (maar uiteraard op de boeg). Hoewel de deining en de golven ongemakkelijk voelden, waren ze niet te groot en ook niet te 'kryssende', dus we maakten goede voortgang langs de dramatische en in mist gehulde kliffen van Statt. Om 1530 waren we om Statt heen en om XNUMX voeren we het Sildegapet in, genietend van een ontspannende zeiltocht naar onze oude vriend, het eiland Silda.

NOG STEEDS NIEMAND OP SILDA…

Hier meerden we af in de haven in regen en wind, net zoals we dat op de weg naar het noorden hadden gedaan. De zeemeerminnen die de haveningang markeerden hadden, ondanks het naderen van de winter, nog steeds een ontbloot bovenlijf en staarden nog steeds in de verte, alsof ze wachtten om eraan herinnerd te worden wat ze gingen zeggen. Het eiland leek nog steeds vreemd onbewoond, en de afwezigheid van andere boten op de gastpontons maakte de hele ervaring nog zombie-achtiger dan de vorige keer dat we hier waren.

Na het avondeten liepen we rond het eiland, dit keer met de klok mee, en keken naar SY Pegasus (die we maanden eerder kort in Tromsø hadden ontmoet) terwijl ze door de fjord naar Måløy zeilde. We keken ook achterom naar Statt en waren dankbaar voor onze twee veilige passages rond dit beruchte schiereiland. Daarna gingen we terug naar Yuma en brachten de volgende dag binnen door, beschut tegen de stormachtige wind en de striemende regen.